Slova na kamenu
Sitna slova neumorno stari majstor
Na ploču mramornu
Ispisuje
Njihovo značenje njemu tajna je
I bit će zauvijek
Ali su sva perfektno udubljena
Jednako ukošena
Kao vojnici poredana
Ponekad dok oko i ruku odmara
Prozirna izmaglica smisla
Ma na tren samo na tren
Onoga što je napisano dotakne ga
I strah ga neki obuzme neka slabost
Pa on brzo nastavi dubiti tvrdu stijenu
Željan zaborava